Bir ben var benim içimde
Kimse bilmez benden başka
Yaradan tanıştırdı beni öteki benle
Saklı durur gizli bir köşemde.
Hayat ve zaman akıp giderken
Bendeki ben benden kopup giderken
Yetişti dört büyük dost kafam kötüye giderken,
Isıttılar soğuyan kalbimi,tam buz tutacakken
Yeşerdi yeniden duygularım kurumaya yüz tutmuşken
İçimdeki sevgi yöneldi güneşe karşı boynu bükükken
Aydınlatma hayali sönmüşken, yokluğunu kabullenecekken
Çıkageldi dört büyük dost, halim virane olacakken,
Özlediğim güneş oldular
zifiri karanlığa bürünen dünyamda,
bana gündüzü sundular.
Yalnız bırakmadılar
gecenin karanlığında
ay oldular
yıldız oldular
fener oldular…
Her şartta aydınlattılar.
Yok oluşuma engel oldular
Varlığımın tek sebebi oldular.
GELİŞİNİZLE
Terk etti lanetli bulutlar
İştahla kaptıkları koca gökyüzünü-dünyamı
Bıraktılar açık maviliğe geniş ufukları
İç benliğim çıka geldi gökyüzünden
güneşle beraber doğan
nice güzelliklerle maviliklerinden,
İç benliğime kavuşuyorum,
Gelişinizle mutluluğa kanat çırpıyorum,
SİZLER
Dört büyük dostsunuz bunun böyle bilesiniz,
Zor günlerimde çıka geldiniz, beni mutlu ettiniz.
Bu gönül ne insanlar tanıdı tanıdığına oldu pişman,
Sizi ise geç tanıdığına oldu pişman,
Bunca zamandır nerdeydiniz ?
